- ابراهیم بابری (اِ مِ بِ)
هجدهمین پادشاه از سلسلۀ بابری مغول در هندوستان (1132 ه. ق.)
معنی ابراهیم بابری - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ مِ مِ)
لغت نامه دهخدا
ابراهیم بن خلف سامری. از اطبای مشهور دورۀ اسلام در قرن ششم هجری. مذهب عیسوی داشته و شاگرد رضی الدین رحبی بوده است. از میان شاگردان رضی الدین تنها ابراهیم صاحب ترجمه و عمران اسرائیلی غیرمسلم بوده اند
(اِ مِ طَ بَ)
لغت نامه دهخدا
رضی الدین ابراهیم بن محمد بن ابراهیم طبری. محدث و فقیه شافعی. از شعیب بن جمیزی روایت کرده و به سال 722 ه. ق. در سن 86 سالگی درگذشته است. واژه ی محدث از ریشه ’حدیث’ گرفته شده و به کسی اطلاق می شود که تخصص در نقل، حفظ و تحلیل احادیث دارد. این فرد معمولاً بر متون حدیثی مسلط است و می تواند صحیح را از ضعیف تشخیص دهد. محدثان نقش نگهدارنده سنت نبوی را داشتند و از طریق کتابت یا روایت شفاهی، احادیث را به نسل های بعدی منتقل کردند. برخی از معروف ترین محدثان عبارتند از بخاری، مسلم، ترمذی و نسائی.